انتخاب صرافی برای ارز دیجیتال

صرافی ارز دیجیتال معمولاً آنلاین و تحت وب است. از طریق صرافی آنلاین می‌توان ارزهای دیجیتال مختلف را به یکدیگر تبدیل کرد. کاربران و سرمایه‌گذاران ، می‌توانند از صرافی‌های آنلاین ایرانی و صرافی‌های خارجی استفاده کنند.

انتخاب روشی برای عبور از تحریم

اکثر صرافی‌های معتبر خارجی، بنا بر تحریم‌های بین‌المللی و تحریم‌های آمریکایی، امکان کار با کاربران ایرانی را ندارند، لذا برای عضویت و فعالیت در این صرافی‌ها، نیاز به تغییر هویت و دور زدن تحریم از طریق تغییر IP است،

VPN: یکی از روشهای دور زدن تحریم استفاده از VPN با IP ثابت ترجیحاً اروپایی استفاده کرد. آدرس IP نشان‌دهنده موقعیت جغرافیایی کاربران است، درصورتی‌که IP مرتباً تغییر کند و هر بار کشور متفاوتی را نشان دهد، صرافی‌ها متوجه مشکلی در امنیت حساب کاربری خواهند شد و ممکن است کل سرمایه را بلوکه و ضبط کرده و دسترسی به‌حساب کاربری را غیرفعال کنند. اشتراک‌های تبلیغاتی و رایگان تعهدی برای ارائه خدمات با کیفیت و سرعت مطلوب ندارند، اما مهم‌تر اینکه آی پی ثابت ندارند و با هر بار اتصال به نزدیک‌ترین سروری که بار کمتری داشته باشد متصل می‌شوند. تغییر سریع و زیاد در مکان جغرافیایی می‌تواند سبب مسدود شدن حساب و بلوکه شدن موجودی آن شود.

VPS: سرور مجازی، منابع مشخصی از یک سرور متصل به اینترنت با IP ثابت است. دسترسی به VPS، امکان دور زدن تحریم و تغییر موقعیت جغرافیایی کاربران را با سرعت و کیفیت بسیار بالاتر از سایر روش‌ها میدهد.

انتخاب کیف پول امن و سپرده‌گذاری

کیف پول دیجیتالی، کلیدهای عمومی و خصوصی مرتبط با بلاک چین را در خود نگه می‌دارد. از این کلیدها برای ارسال و دریافت داده‌های دیجیتالی در بلاک چین و ردیابی مانده‌حساب ارزهای دیجیتالی استفاده می‌شود. برای استفاده از ارزهای دیجیتالی به یک کیف پول دیجیتالی احتیاج است. در کیف پول دیجیتالی، ارز فیزیکی وجود ندارد. درواقع ارزهای دیجیتالی در هیچ کجا و به هیچ صورت فیزیکی نگه‌داری نمی‌شوند. تمام اطلاعات موجودیت آن‌ها و تراکنش‌ها بر روی بلاک چین ذخیره می‌شود.

انواع کیف پول دیجیتالی:

• کیف پول دسکتاپ: نرم‌افزاری است که روی کامپیوتر شخصی و لپ‌تاپ نصب می‌شود. کیف پول دسکتاپ، امنیت بالایی دارد اما دسترسی فقط از طریق دستگاهی که روی آن نصب‌شده است، امکان‌پذیر است.
• کیف پول آنلاین: نرم‌افزاری آنلاین و تحت وب است که از هر مکان و با هر دستگاهی می‌توان به آن دسترسی داشت ولی در صورت رعایت نکردن مسائل امنیتی ممکن است اطلاعات حساب سرقت شده یا هک شود.
• کیف پول موبایل: به شکل اپ موبایلی است و روی تلفن همراه نصب می‌شود. در هرجایی، ازجمله فروشگاه‌هایی که ارز دیجیتال می‌پذیرند، قابل‌استفاده است.
• کیف پول سخت‌افزاری: ازاین‌جهت که کلیدها را در بستری سخت‌افزاری نگه‌داری می‌کنند، با نمونه‌های نرم‌افزاری تفاوت دارند. کیف سخت‌افزاری، اطلاعات تراکنش‌ها را به‌صورت آنلاین دریافت می‌کند ولی به‌صورت آفلاین ذخیره می‌کند که به نسبت ایمنی بالاتری دارد و با رابط‌های کاربری تحت وب سازگار است و از بسیاری از ارزهای دیجیتالی نیز پشتیبانی می‌کند. با اتصال دستگاه به یک کامپیوتر متصل به اینترنت و واردکردن رمز، ارز منتقل‌شده و تأییدیه دریافت می‌شود.
• کیف پول کاغذی: کلیدهای خصوصی هستند که روی کاغذ چاپ‌شده‌اند. برای خریدوفروش ارز، کافی است آن‌ها را از کیف پول کاغذی به کیف پول نرم‌افزاری انتقال داد. به این کار «وایپ» گفته می‌شود که می‌توان به‌صورت دستی و با واردکردن کلیدهای دیجیتالی انجام داد یا با اسکن کد QR.

استراتژی معاملاتی چیست؟

استراتژی معاملاتی شامل مجموعه‌ای از قوانین است که معامله‌گر با توجه به شرایط، تجربه و آموخته‌های خود، اجرا می‌کند تا به موفقیت در معاملات برسد. این قوانین را استراتژی معاملاتی می‌گویند.

چه عواملی در انتخاب استراتژی موثر هستند؟

• سبک معاملاتی: سبک‌های معاملاتی مختلف در سطح کلان و در سطوح خورد وجود دارد که بسته به دانش، تجربه و آموخته‌های معامله‌گر و نیز نوع بازار، می‌توان به‌کار گرفت. در سطح کلان می‌توان به سبک‌های فاندامنتال یا بنیادی، فنی یا تکنیکال، احساسی یا سنتیمنتال اشاره نمود.
• زمان معامله: زمان انتخابی معامله‌گر، به میزان وقت، تحمل استرس، کنترل احساسات و شرایط بستگی دارد و در دسته‌های نوسانی (بین چند ثانیه تا چند دقیقه)، روزانه (از یک ساعت تا کمتر از یک روز)، کوتاه‌مدت (از یک روز تا چند هفته)، بلند مدت (از چند روز تا چند سال) قرار می‌گیرد.
• ابزار معامله: ابزار معامله با توجه به سبک معاملاتی انتخاب می‌شود مثلاً اگر معامله‌گر، بنیادی باشد از اخبار به‌روز و گزارش‌ها صورت‌های مالی اساسی و سایر گزارش‌ها و شاخص‌های مهم استفاده می‌کند و اگر معامله‌گری سبک فنی را انتخاب کرده باشد از انواع اندیکاتورها یا ربات‌های معامله‌گر استفاده می‌کنند.
• مدیریت سرمایه: بسته به دسته زمانی معامله‌گر، مدیریت سرمایه انجام می‌شود به‌طور مثال، کسی که کوتاه‌مدت کار می‌کند در هر معامله کمتر از چند درصد از سرمایه را وارد معاملات همزمان می‌کند ولی معامله‌گری که چشم‌انداز بلندمدت داشته باشد ممکن است تمام سرمایه را به امید افزایش قیمت، طی چند سال نگه دارد.
• مدیریت ریسک: مدیریت ریسک با توجه به ریسک‌پذیری یا محافظه‌کاری معامله‌گر و بنا بر مدت‌زمان معامله انتخاب می‌شود، مثلاً ممکن است معامله‌گری که زمان کوتاه‌مدت را انتخاب می‌کند، بیشتر از 10 درصد، تحمل زیان را نداشته باشد و وقتی معاملات 10 درصد زیان دهد، معاملات را با زیان می‌بندد و از معامله خارج می‌شود. ولی معامله‌گری که بلندمدت معامله می‌کند اگر نسبت به آینده‌ی سهمی در بازار خوش‌بین باشد، حتی اگر آن سهم در زیان 50 درصد هم باشد ممکن است تحمل کند و به امید رشد قیمت، سهم را تا رسیدن به اهداف خود نگه دارد.